هنوز خاطره جعل نشریات موهن در دانشگاه صنعتی امیرکبیر که با تمام تلخی خود، طعم شیرین پیروزی برای دانشجویان و شکست سنگین نیروهای تندرو را در دانشگاه یاد آور میشود از حافظه ها پاک نشده است که دوباره شاهد هجمه همه جانبه اقتدارگرایان و نیروهایشان به دانشگاه امیرکبیر هستیم.هجمه ای که این بار نیز با دست آویز قراردادن ارزش ها و مقدسات ملت ایران قصد سرکوب و قلع و قمع دانشجویان این مرز و بوم را دارد و با استفاده از ارزش و جایگاه شهیدان در پی اهدافی در دانشگاهاست که صرفا پیشبرد منافع کسانی است که سالها برای قدرت خود از سپر کردن هرگونه ارزش و مقدسات خودداری نکرده و در این راه، حتی آنها را نیز قربانی کرده اند.
گویا در این مملکت؛برای سرپوش نهادن بر دیکتاتوری و ضایع کردن حق ملت همواره دیواری کوتاه تر از ارزش ها چه مادی و چه معنوی یافت نمیشود که در دوران رضا شاه و محمد رضا با عنوان سازندگی و شکوفایی بازیچه شدند و امروز هم ............
این بار دانشگاهی مورد هدف قرار گرفته که به واسطه محیط ویژه و آکادمیک خود در مقابل ظلم و ستم در دوران های مختلف،به عنوان قشر فرهیخته جامعه جور آنها را به دوش کشیده و با آن به جدال برخاسته است.در پروژه جدید که نیروهای تندرو با همراهی مدیران فعلی دانشگاه امیرکبیر استقلال دانشگاهها را مورد هدف قرار داده اند، که از آرمانهای اصلی دانشجویان در ده های اخیر بوده است و شهدایی بازیچه این عمل زشت قرار گرفته اند که متاسفانه در کنار اجسادشان سندی بر هویت یافت نشده و پس از مرگشان نیز محکوم به آنند که دستاویز کسانی باشند ،که به واسطه آرمان های ساختگی در جنگی که هنوز بر سر تحمیل کردن یا شدنش جای ابهامات فراوانی دارد ،باعث کشته شدن همان هایی شده اند که امروز میخواهند از استخوان هایشان نیز سوئ استفاده ابزاری را بکنند .
آقایان برای ادامه استقرار قدرت ،آیا راههای بهتری پیدا نکرده اند که بخواهند برای ادامه نشر ایدئولوژی های ساختگی خود دست به دامن شهدایی شوند که در تصور آن روز خود که در مقابل گلوله ها سینه سپر کرده بودند از آرمانی به نام ایران و ایرانی دفاع میکردند و امروز اینچنین نمایانده میشود که برای استقرار ظلم و جورو عقاید ارتجاعی عده ای اقتدار گرا جاشانشان را فدا کرده اند؟
شاید اگر امروز این شهدا زنده بودند فریاد بر میدادند: که ما چه میخواستیم و چه کردیم و شما به چه نا کجا آبادی بردید؟ ویا اگر اسناد هویتشان پیدا میشد و خانوادهاشان میدانستند آیا اجازه میدادند که دستاویز این عمل شرم آور قرار بگیرند و یا برای دفن فرزندانشان در دانشگاه گروگانگیری شود؟
پروژه ای که به نام دفن شهید در دانشگاه از چندی پیش در دانشگاههای شهرستان ها از آزاد و دولتی کلید خورده و در روزهای اخیر به دانشگاههای پایتخت رسیده است، پروژه ای که گویا نیروهای انحصار طلب از هر گونه اقدام عملی غیر اخلاقی ابایی ندارند تا جایی که در روزهای اخیر با بازداشت چهار تن از اعضای انجمن اسلامی پلی تکنیک تهران با قصد گروگان گیری هدفی خاص را پیگیری میکنند. امروز دانشجویانی در زندان هستند و به گروگان گرفته شده اند که به عنوان نمایندگان قریب دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در شورای مرکزی انجمن اسلامی پلی تکنیک تهران فریاد آزادی خواهی و ارزشمداری و ... دانشجویان این دانشگاه را به همگان اثبات کرده اند،اما مدیریت دانشگاه با همکاری عدهای اقتدارگرا به شدتی در ادوار اخیر شورای مرکزی انجمن اسلامی برخورد کرده اند که این دانشجویان یا از تحصیل محروم شده و در پشت درهای دانشگاه مانده اند و یا آنکه در پشت میله های زندان تاوان احساس مسئولیت خویش را پرداخت کرده اند.
این اعضای شورای مرکزی انجمن اسلامی در حالی بازداشت شدند که قصد شرکت در مراسم یابود مهندس مهدی بازرگان اولین نخست وزیر جمهوری اسلامی (که نام ایشان در حال حاضر در لیست سیاه اقتدارگرایان قرار گرفته و ذکر اینگونه نام ها در حال حاضر از مصادیق اقدام علیه امنیت ملی است.) را داشته و این مراسم دارای مجوز قانونی بوده ولی گویا اقتدارگرایان حتی از قوانینی که مطلوبشان نیز نباشد سرپیچی میکنند، بدون آنکه به واسطه قدرتشان بازخواستی شوند .و ایشان این قدرت لایتناهی خویش را مدیون مصادره به مطلوب کردن کلیه ارزش ها برای خود در ادوار مختلف هستند. اما همین آقایانی که امروز داعیه داران شهدا شده اند و خود را میراث دار این شهدا میدانند ،یا ذره ای از ارزش وجودی آنها را درک نکرده اند و نمی دانند با این کارشان چه بر سر آنها می آورند و یا آنکه میدانند که مسلما میدانند و میخواهند دانشگاهها را به قبرستانهایی تبدیل کنند که هر گاه خواستند ،به جولانگاههایی برای نیروهای خود به قصد نشر عقاید ارتجاعی مبدل ساخته و آخرین فریادهای آزادی خواهی را که از دل دانشگاههای کشور و علی الخصوص پلی تکنیک قلب تپنده جنبش دانشجویی ایران نشئت میگیرد را خفه کنند.
در پایان به عنوان دانشجوی دانشگاه امیرکبیر و کسی که خود را در مقابل جامعه دانشگاهی مسئول میداند و در طی چند روز اخیر شاهد مخالفت اکثریت دانشجویان دانشگاه و دغدغه های این قشر بوده باز هم به اقتدارگرایان توصیه میکنم که دست از اعمال اینچنینی بردارند و آگاه باشند که در صورت ادامه چنین روندی نیت هایشان برای ملت نیز هویدا خواهد شد و به جای این اعمال ساختارشکنانه و ضد اخلاقی به فکر اصلاح رفتار خود در قبال ملت بوده و نه آنکه روز به روز با استفاده ابزاری از مقدسات و شرع و عرف ، حلقه فشار را بر مردم تنگ تر نماید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر